Speelgedrag of niet?

Spelen honden? Vinden beide honden het contact prettig? Of is er sprake van een zo subtiel overheersen van de ene hond op de andere hond dat wij het niet zien?

In theorie zijn er verschillende communicatiesignalen aan de hand waarvan wij de aard van de interactie tussen honden kunnen beoordelen.  In theorie, want in de praktijk is dit niet zo eenvoudig. Ten eerste volgen de handelingen elkaar razendsnel op, ten tweede heeft één handeling verschillende betekenissen.

Op dit punt zijn wij ten opzichte van de hond ver in de minderheid. Zij kunnen het  gedrag van de andere hond feilloos lezen, wij moeten raden. Toegegeven, door veel te kijken worden wij wijzer, maar hondentaal is wel de moeilijkste taal van alle talen.

Beginnen wij met het plat op de bodem gaan liggen bij een naderende hond: dit kan twee betekenissen hebben. Het kan duiden op grote angst, maar het kan ook betekenen dat een hond zich door te gaan liggen een tactisch voordeel geeft.

De emotie angst zal herkenbaar zijn doordat de hond letterlijk verstijft van angst en zich daardoor zal gedragen als een blok beton op de weg, In zo'n situatie is er maar één mogelijkheid: proberen je hond snel uit de situatie te halen.

Dan hebben wij de hond die plat op de grond gaat liggen om op een tactisch moment op te springen en ongeremd op de andere hond af te stormen.

Het onderscheid tussen beide situaties laat zich tamelijk gemakkelijk herkennen. Is de hond nog in staat zijn aandacht op zijn baas te richten? Zo ja, dan zal er geen sprake zijn van een zogeheten "freeze", dus een verstijven, en kunnen wij aanzien hoe het spel zich ontwikkelt. Wel is het goed om het spel te volgen. Want het opspringen vanuit liggende positie is vaak het begin van een woest spel en dat is niet altijd leuk voor één van de twee honden. Rent bijvoorbeeld één hond steeds op de ander af, is er geen wisseling van rollenspel, dan betekent dit dat het spel voor tenminste één hond onprettig is.

In het algemeen geldt dat sociaal gedrag van een hond slechts door contact met een andere hond geleerd kan worden. Dit betekent dat het goed is om een hond van jongs af aan de mogelijkheid te bieden andere honden te ontmoeten. Daarbij geldt slechts één voorwaarde: beide honden moet niet aangelijnd zijn.  Alleen dan hebben zij de controle over hun situatie.