De taal van de kat

Het is geen gewone kat. Hij is zeker twee keer groter dan iedere andere kat die jij ooit hebt gezien in de nog geen zes maanden van jouw rustige leven. Cappucino ziet jou als een jonkie, een broekje, een hondje dat hij maar al te graag eens de oren wast.

Sneller dan jij met je korte, dikke puppypoten is Cappucino de houten trap opgegaan: Het was geen vlucht, maar een statige opgang. Cappuccino vlucht nooit. Dat heeft hij niet nodig. Hij praat met zijn staart, zijn ogen, zijn blik. Een taal die iedere hond verstaat.

Cappucino staat nu bovenaan de trap die loopt aan de zijkant van de stal. Hij gaat liggen op het smalle bordes bovenaan de trap, vlak voor de opening van de hooischuur. Daar wacht hij op jou. Cappucino weet dat je komt, hij weet dat je deze uitdaging niet kunt negeren.

De blik van Cappuccino is vast en onbuigzaam. Zijn blik is een grens, zijn poot een poort. Jij aarzelt. Je voelt dat jullie elkaar niet begrijpen, maar je weet niet goed wat je wel kunt doen. Je kijkt mij aan. Respect voor de kat betekent geen nederlaag, geen blijk van zwakte. Ik kan jou dit niet vertellen. Jij moet dit zelf  ervaren door nu het juiste te doen, door afstand te nemen en Cappucino de ruimte te geven die hij nodig heeft. Laat geen misverstand ontstaan doordat jullie elkaar niet begrijpen.

Een kat is een staart, een blik, een grens. Een hond is een spel, contact, een vraag. Ik zie je staan op de bovenste tree van de houten trap. Je kijkt nog één keer naar mij om. Dan trek jij je terug. Je komt de trap af, langzaam, voorzichtig. Je weet nog niet dat deze eerste ontmoeting met een kat jou de meest waardevolle lessen van je leven geleerd heeft.  Toegeven door ruimte te geven, is geen blijk van zwakte, maar van kracht.

Onderaan de trap wacht ik op jou. Ik kijk je aan. Ik zie dat je het begrepen hebt. 

---